zì shí fū zǐ miàn ，biàn huò fū zǐ xīn 。fū zǐ yī qǐ yán ，yì zhòng qiān huáng jīn 。
自识夫子面，便获夫子心。夫子一启颜，义重千黄金。
píng yuán mèng cháng gǔ yǐ tǔ ，shǐ yǒu fū zǐ kān zhī yīn 。hū rán fū zǐ bú yǔ ，平原孟尝骨已土，始有夫子堪知音。忽然夫子不语，
dài xí mào ，qí lǘ qù 。yú duì lù líng bú néng zhēn ，jun1 qiě lái ，带席帽，骑驴去。余对醁醽不能斟，君且来，
yú zhī zhān wàng xīn yōu zāi 。líng yǔ qí méng chóu bú sàn ，xián huā jì jì bān jiē tái 。余之瞻望心悠哉。零雨其濛愁不散，闲花寂寂斑阶苔。
bú rú duì cǐ jǐng ，hán xiào qīng jīn léi 。mò wèn sì zhī chàng ，zàn qǔ méi tóu kāi 。不如对此景，含笑倾金罍。莫问四肢畅，暂取眉头开。
xián qín dài fū zǐ ，fū zǐ lái bú lái 。弦琴待夫子，夫子来不来。