fēng sāo sāo ，yǔ cén cén ，zhǎng zhōu yuàn wài huāng jū shēn 。mén wài liú shuǐ liú chán màn ，
风骚骚，雨涔涔，长洲苑外荒居深。门外流水流澶漫，
hé biān gǔ mù míng xiāo sēn 。xuàn wú qín yǐng ，jì wú rén yīn 。duān rán tuō chóu zuò ，河边古木鸣萧森。夐无禽影，寂无人音。端然拖愁坐，
wàn gǎn cóng yú xīn 。gū sū bì wǎ shí wàn hù ，zhōng yǒu lóu tái yǔ gē wǔ 。万感丛于心。姑苏碧瓦十万户，中有楼台与歌舞。
xún cháng yǐ yuè fù mián huā ，mò shuō xié fēng jiān xì yǔ 。寻常倚月复眠花，莫说斜风兼细雨。
yīng bú zhī tiān dì zào huà shì hé wù ，yì bú zhī róng rǔ shì hé zhǔ 。应不知天地造化是何物，亦不知荣辱是何主。
wú qūn zhǎng mǎn shì tài píng ，wú lè bú jí shì tiān shēng 。qǐ yōu tiān xià yǒu dà duì ，吾囷长满是太平，吾乐不极是天生。岂忧天下有大憝，
sì jiāo diāo dòu cháng zhēng zhēng 。guān jun1 rǎo rén shèn yú zéi ，jiāng chén pà sǐ wéi shǒu chéng 。四郊刁斗常铮铮。官军扰人甚于贼，将臣怕死唯守城。
yòu qǐ fù yōu cháo tíng kǔ chí màn ，zhōng guān zhuǎn zòng héng 。lǐ yīng gōu dǎng jí lí huàn ，又岂复忧朝廷苦弛慢，中官转纵横。李膺勾党即罹患，
dòu wǔ zhōng móu yòu wèi háng 。yòu qǐ yōu wén chén jìn zāo shù gāo gé ，窦武忠谋又未行。又岂忧文臣尽遭束高阁，
wén jiāo cóng jīn rì xiāo suǒ 。ruò gèng wú rén shāo jìn qián ，bǎ bǐ dào tóu tóng yī è 。文教从今日萧索。若更无人稍近前，把笔到头同一恶。
kě tàn wú chéng chéng zhōng rén ，wú rén yǔ wǒ jiāo yī yán 。péng hāo mǎn jìng chén yī tà ，可叹吴城城中人，无人与我交一言。蓬蒿满径尘一榻，
dú cǐ mǐn mǐn hé qí fán 。suī rán xiǎo huò kě móu dà ，lí fù zhī yōu shǐ shàng cún 。独此闵闵何其烦。虽然小或可谋大，嫠妇之忧史尚存。
kuàng wǒ zhǎng huái zhàng fū zhì ，jīn lái liú luò cāng míng sì 。yǒu shí jīng shì zài zī jiē ，况我长怀丈夫志，今来流落沧溟涘。有时惊事再咨嗟，
yīn fēng yīn yǔ gèng qiáo cuì 。zhī yǒu xián héng xī shàng qín ，yuàn shāng yuàn hèn liáo xiàng jì 。因风因雨更憔悴。只有闲横膝上琴，怨伤怨恨聊相寄。
bó yá hǎi shàng gǎn cāng míng ，hé sì jīn cháo fēng yǔ sī 。伯牙海上感沧溟，何似今朝风雨思。