qǐ luó xiāng fēng fěi cuì chē ，qīng míng dú bàng fú róng qú 。shàng yǒu yún huán dòng xiān nǚ ，
绮罗香风翡翠车，清明独傍芙蓉渠。上有云鬟洞仙女，
chuí luó yǎn hú yān zhōng yǔ 。fēng yuè pín jīng táo lǐ shí ，cāng bō jiǔ bié yuān hóng lǚ 。垂罗掩縠烟中语。风月频惊桃李时，沧波久别鸳鸿侣。
yù chuán yī zhá gū fēi yì ，shān zhǎng shuǐ yuǎn wú xiāo xī 。què suǒ zhòng mén yī yuàn shēn ，欲传一札孤飞翼，山长水远无消息。却锁重门一院深，
bàn yè kōng tíng míng yuè sè 。半夜空庭明月色。
shēn yuàn wú tóng jiá jīn jǐng ，shàng yǒu lù lú qīng sī suǒ 。měi rén qīng zhòu jí hán quán ，深院梧桐夹金井，上有辘轳青丝索。美人清昼汲寒泉，
hán quán yù shàng yín píng luò 。tiáo tiáo bì zhòu qiān yú chǐ ，jìng rì yǐ lán kōng tàn xī 。寒泉欲上银瓶落。迢迢碧甃千馀尺，竟日倚阑空叹息。
chóu chàng bú lái zhào míng jìng ，què yǎn dòng fáng bào jì jì 。惆怅不来照明镜，却掩洞房抱寂寂。
hàn chén yī méi dīng líng sāi ，mù yáng xī guò yīn shā wài 。cháo píng nán yàn xìn nán huí ，汉臣一没丁零塞，牧羊西过阴沙外。朝凭南雁信难回，
yè wàng běi chén xīn dú zài 。hàn jiā máo tǔ héng jiǔ zhōu ，gāo mén zhǎng jǐ fēng wáng hóu 。夜望北辰心独在。汉家茅土横九州，高门长戟封王侯。
dàn jiāng zhōng gǔ yuè sī ài ，kěn yǐ quǎn yáng wéi guó xiū 。yè xiǔ hán yún wò bīng xuě ，但将钟鼓悦私爱，肯以犬羊为国羞。夜宿寒云卧冰雪，
yán fēng chù rèn chuí jīng jiē 。dīng nián fèng shǐ bái tóu guī ，qì jìn lǐ líng yī shàng xuè 。严风触刃垂旌节。丁年奉使白头归，泣尽李陵衣上血。