rén rì tí shī jì cǎo táng ，yáo lián gù rén sī gù xiāng 。
人日题诗寄草堂，遥怜故人思故乡。
liǔ tiáo nòng sè bú rěn jiàn ，méi huā mǎn zhī kōng duàn cháng ！柳条弄色不忍见，梅花满枝空断肠！
shēn zài nán fān wú suǒ yù ，xīn huái bǎi yōu fù qiān lǜ 。身在南蕃无所预，心怀百忧复千虑。
jīn nián rén rì kōng xiàng yì ，míng nián rén rì zhī hé chù ？今年人日空相忆，明年人日知何处？
yī wò dōng shān sān shí chūn ，qǐ zhī shū jiàn lǎo fēng chén ，一卧东山三十春，岂知书剑老风尘，
lóng zhōng hái tiǎn èr qiān shí ，kuì ěr dōng xī nán běi rén ！龙钟还忝二千石，愧尔东西南北人！