yǔ mén xī miàn zhú piāo péng ，hū xǐ xiān dōu dé rù zōng 。jiǎ shì xǔ pín qū jì hǔ ，
禹门西面逐飘蓬，忽喜仙都得入踪。贾氏许频趋季虎，
xún jiā yīn gǎn yè tóu lóng 。shǒu fú rì yuè zhòng lún qǐ ，shù shì qián kūn zhèng qì zhōng 。荀家因敢谒头龙。手扶日月重轮起，数是乾坤正气钟。
wǔ sè bǐ qū shén chū méi ，bā huā zhuān jiē dì cóng róng 。shī chóu yù zhì fēng sāo gǔ ，五色笔驱神出没，八花砖接帝从容。诗酬御制风骚古，
lùn sì rén qíng dǐng nài nóng 。qǐ yǒu dì néng xiān fèng yè ，bié wú shān gèng shèng áo fēng 。论似人情鼎鼐浓。岂有地能先凤掖，别无山更胜鳌峰。
pān hóng rì qiǎn hún fēi yuè ，wéi lǐ nián shēn shì yǎn yóng 。zé guó yǔ huāng sān jìng cǎo ，攀鸿日浅魂飞越，为鲤年深势噞喁。泽国雨荒三径草，
qín guān xuě shé yī zhī qióng 。chuī chéng nuǎn jǐng yóu jiā lǜ ，yǐn shàng xiān luó zài yuè sōng 。秦关雪折一枝筇。吹成暖景犹葭律，引上纤萝在岳松。
yuàn xiàng míng cháo jiàn yōu zhì ，miǎn jiāo hào qì chù dēng yōng 。愿向明朝荐幽滞，免教号泣触登庸。